Heel veel witte tegels

Gisteravond was ik op Utrecht Centraal. En daar stond midden tussen de roltrappen en kiosken een soort open sauna. Het bleek een wachtruimte annex hip informatiepunt over de OV-terminal. Zo kunnen we allemaal vast kijken naar het toekomstige station, dat dan terminal heet. En het was gaaf! Die wachtsauna bedoel ik. Je kunt er heerlijk zitten en intussen kijken naar 2013 op een groot, plat beeldscherm. We zoeven in een film door de toekomstige hal, over de toekomstige roltrap, langs het toekomstige perron, boven het toekomstige spoor... Als je uitgekeken bent, kun je de gedetailleerde en enthousiaste teksten op de wanden lezen en nog wat artist impressions op je in laten werken. En dat alles in een warme, houten omgeving. Jammer dat de terminal zelf uit louter glas en witte tegels gaat bestaan.

Hoewel dit nogal koele ontwerp me koud op het dak viel, voelde ik me geïnspireerd. Kunnen we niet een paar van die sauna's in Leidsche Rijn neerzetten? Bijvoorbeeld waar het Leidsche Rijn-centrum komt? Of het langverwachte winkelcentrum te Terwijde? Ik begin zo langzamerhand wel benieuwd te worden......

Grace Jones in de achtertuin!

Een van de grote voordelen van Terwijde is dat er op fietsafstand een concertzaal is waar je af en toe wel leuke dingen kunt gaan zien en horen. De reistijd is nihil en je bent dus altijd op tijd. Zo fietsten we gisteren om 19.45 naar de Rode Doos voor een concert van Grace Jones. Vijf minuten later parkeerden we de de fiets naast de zaal! Het feest kan beginnen. Miss Jones liet echter op zich wachten. De deuren van de zaal bleven lang dicht en toen we eenmaal binnen waren duurde het nog een heeeeeeeeele tijd. Anderhalf uur om precies te zijn. Anderhalf uur!
Nu ben ik als Leidsche Rijner gewend aan het feit dat mensen van buiten altijd te laat komen omdat ze de weg niet weten, de tomtom ze een leeg weiland in stuurt of plotseling ergens een wegafzetting opduikt, maar anderhalf uur maakte ik nog niet eerder mee. Verdwalen in Leidsche Rijn, het overkomt de beste.

Er kan natuurlijk ook een andere reden voor de vertraging geweest zijn, een joint teveel, slechte voorbereiding of misschien wist Miss Jones niet wat ze moest aantrekken. Dat laatste zou verklaren waarom ze het optreden begon in een zilverkleurige burka. Vrijwel stil staand op een klein voetstuk. Niet echt een swingende opening. Bij het tweede nummer onthulde de burka een wit gestreepte bodysuit met hoofdtooi en leek Jones op een zebra. Langzaam kwam er wat meer beweging in. De band was goed en de kostuums waren bizar en gaven uiteraard en gelukkig met regelmaat uitzicht op de goddelijke benen en de -pull up to the bumper baby- ronde billen van Jones. En dan hebben we het over een vrouw van 61!
Er kwamen minstens acht verschillende kostuums voorbij en steeds verdween Jones minutenlang in de coulissen om zich om te kleden. Ze probeerde die tijd vol te praten maar alles bij elkaar hebben we zeker 30 minuten naar een leeg podium gekeken. Alle energie die tijdens een nummer werd opgebouwd vloeide tijdens het omkleden weer weg.
Zo waren er meer schoonheidsfoutjes maar toch was het een leuk feestje! En Barry Hay was er ook. (Echt waar! W. heeft het gevraagd toen hij naast hem voor de spiegel stond bij de toiletten.)Om twaalf uur was het afgelopen en even later waren we thuis. Omdat er geen bussen reden moesten we toen de oppas nog wegbrengen. Dichtbij duurde alles bij elkaar dus net zo lang als ver weg.

Enorm geheim Leidsche Rijn onthuld!

Sssst, lieve lezers. Ik ga jullie een geheim van formaat influisteren: Leidsche Rijn is best groot. Wel een stuk of tien keer Lunetten, om jullie een beeld te geven. Bijna niemand weet dit! Dit klinkt ongelooflijk, maar het is waar. Zelfs mensen die ervoor betaald worden het wel te weten, hebben geen idee. Die maken plannen voor onze buitenwijk, ware het een doorsnee buurtje. Zij denken bijvoorbeeld dat het handig is om ons politiebureau in De Meern te situeren. Want we wonen vast allemaal op kruipafstand van dit bijna-pittoreske dorp. Niet dus! Ook de vrouw / man die ons toekomstige centrum (betekent: midden) een planologisch plekje gaf, was duidelijk niet op de hoogte van onze grootte. Zij / hij plakte het namelijk tegen de oude stad aan, wat betekent dat menig Leidsche Rijner dichterbij Woerden woont dan dit nog te realiseren 'centrum'. Om de kleindenkers nog wat meer uit de droom te helpen: ik ben ongeveer even lang onderweg naar de HEMA in Leidsche Rijn als naar de HEMA in de stad. En ik woon in Leidsche Rijn. Dus zegt het voort voordat een onwetende denkt dat we ons hier wel blijven redden met drieënhalve winkel op 2500 hectare: Leidsche Rijn is gigantisch!

Ja, ik wil!

Eindelijk was het zover: gisteravond was ik ín Het Gebouw in plaats van erlangs. De balancerende (en nogal koude) schoenendozen bieden onderdak de stichting die ervoor moet zorgen dat Utrecht in 2018 culturele hoofdstad van Europa wordt. Met een stuk of 15 vakgenoten werd ik voorgelicht over de ins & outs van het fenomeen Culturele Hoofdstad. Ik ging er heen met een vet vooroordeel: 'vast weer zo'n speeltje van bestuurlijk Utrecht in de categorie WK-voetbal en de start van respectievelijk de Tour de France en de Giro d'Italia*....' En ik verliet het pand als fan. Wat is namelijk het geval? De titel gaat naar de stad die de culturele boost het hardst nodig heeft. Onze concurrenten zijn Maastricht, Den Haag, Den Bosch en Leeuwarden. I rest my Leidsche Rijnse case....

*Mega-evenementen die onze provinciestad tevergeefs probeerde binnen te slepen