Ik
droomde van twee jongens. Broertjes in eenzelfde gestreepte onderbroek die
droomden dat ze als neergeschoten soldaten in het veld lagen, creperend in het
gras terwijl ze droomden van kopjes thee en van gehaktballen bij de koffie, van
een bezoek aan de dierentuin waar ze een leeuw zagen die op een vogel leek en
aan de drank raakte en verliefd werd op een weduwe die droomde van een gevierd
toneelspeler die niet naar huis wilde, hoewel het doek al lang gevallen was.
Het hek ging op slot en ik fietste naar huis. Onderweg spookte een duistere hit
uit de jaren tachtig door mijn hoofd. Daarna namen Miles Davis en Fletcher
Henderson het over. In de speeltuin lag een grote donkere schaduw in de
schommel. Hij floot me na en volgde me op het achterpad, vroeg naar een straat
met vlinders. Ik bleef even staan en hij keek naar me alsof ik naakt voor hem
stond op een vleesmarkt met een prijskaartje om mijn nek. Ik wilde de oren van
zijn kop rukken, maar hij had een capuchon op. Beleefd gaf ik antwoord en sloot
de poort.
Ik
werd wakker in een jongenskamer onder een diepblauw dekbed met robots erop. In
de jongenskamer ernaast klonk de blaffende hoest van een zeehond. Het was zes
uur. Ik had geen gestreepte onderbroek aan.
--
29-4-2015 6.15 uur; n.a.v. Verzamelaars van Dromen bij RoodNoot met Joep Hendrikx en Peter Kolpa. Een voorstelling waarbij je zonder waarschuwing van het ene absurde verhaal in het andere valt, zoals dat gaat bij dromen. Met teksten van Anton Tsjechov, Fjodr Dostojevski, Danill Charms, Andrei Tarkovski en Vsevolod Garsjin.
Zeer de moeite waard en nog te zien tot en met zondag 10 mei, aan de voet van de gele brug op Oude Vleutenseweg 33 te Utrecht. www.roodnoot.nl
