"Fantasievol, absurdistisch, grappig en wrang." Zo werd de huidige inhoud van de Paperdome beschreven op de vrolijke flyer die ik op school vond. "De coolste kunst op aarde" werd mij voorts beloofd, en dat allemaal onder de vlag van de kindervrijstaat. Dus ik nam mijn dochter onder de arm, trommelde wat mede-moeders en hun kroost op en samen togen we naar de Paperdome. Daar gingen de kinderen hun vrolijke gang terwijl de moeders vergeefs een gesprek probeerden te voeren. Het één sloot het ander vandaag uit. De koters gingen los met enorme piepschuimblokken (gooien, stapelen, klimmen en vallen) ofwel "bouw sculpturen van ijsschotsen". Er werd gerolschaatst, waarbij hier en daar een peuter overhoop gereden werd. En er werden stiekeme suikerklonten verorberd, die bedoeld waren om iglo's mee te bouwen. Met een gemiddelde van 1,75 stevige huilbui per kind, veelal veroorzaakt door genadeloos gekletter van de piepschuimen constructies, gingen we naar een uur of anderhalf weer naar huis. De moeders hadden voornamelijk achter stuntende en stuiterende kinderen aangehold en hen keer op keer getroost. De volwassenen mopperden wat na op de fiets. Maar toen ik aan Mira vroeg hoe ze het had gevonden, antwoordde ze ondanks drie schreipartijen enthousiast: "Leuk!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten